wtorek, 11 kwietnia 2017

Ciekawe zaklęcia miłosne

Do tego zaklęcia potrzebny jest: świeca biała Różowa świeca Niezapalne naczynie lub miskę Zapałki lub lżejsze Pióro i papier Dwa kawałki sznurka Przygotowanie do pisowni To zaklęcie wymaga około trzydziestu minut pracy przygotowawczej. Zacznij od pisania dwóch liter. Możesz je adresować do Boga, Bogini lub Wszechświata, jeśli chcesz. W pierwszym liście opisuj problemy swojego małżeństwa i swoje uczucia. Nikt nigdy nie przeczytze tego listu, ale ty, bądźcie szczerzy! Rozgniewaj się lub smuć, rant i rave tyle, ile chcesz, o ile wyrażasz te uczucia szczerze i autentycznie. Teraz, kiedy już wyrazisz wszystkie swoje uczucia wokół swojego związku, napisz co chcesz mieć w twoim związku. Jak chcesz, aby twój małżonek działał wobec ciebie? Czy chciałbyś, aby słuchali więcej, aby zwracać większą uwagę na ciebie? Jaki związek sprawiłby Ci radość? Spróbuj co najmniej tak długo, a nawet dłużej niż ostatni list. Przejdź do szczegółów, gdzie możesz. Gdy to zrobisz, możesz poświęcić trochę czasu na medytację, lub na ziemię i skup się przed rozpoczęciem zaklęcia.

poniedziałek, 10 lutego 2014

Konspekt maturalny

KONSPEKT
Temat: Różnorodność tematyczna sonetu . Omów temat na przykładach pochodzących z trzech różnych okresów literackich
I .Literatura podmiotu:
1.Kasprowicz, J. Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach[w] tegoż, Krzak dzikiej róży. Warszawa: Prószyński i S-ka Wydawnictwo, 2003.
2.Kasprowicz, J. Sonet I[w:] tegoż, Z chałupy. Wrocław : Wydawnictwo Ossolineum, 1998.
3.Mickiewicz, A. Stepy akermańskie[w:] tegoż, Sonety krymskie. Warszawa: wydawnictwo Kram, 2002.
4.Morsztyn, J, A. Do trupa[w:] tegoż, Wiersze zebrane.
5.Sęp- Szarzyński. Sonet IV[w:] tegoż, Sonety i inne wiersze. Wrocław: Wydawnictwo Siedmioróg, 2003.

II. Literatura przedmiotu:
1.Kaczmarczyk, M. Encyklopedia szkolna. Kraków: Wydawnictwo ”GREG”,2008.
2.Makowiecka, M. Przewodnik po epokach: od antyku do oświecenia. Wyd.2.  Warszawa : Świat Książki, 2006.
3.Makowiecka, M. Przewodnik po epokach: od romantyzmu do współczesności. Wyd.2. Warszawa : Świat Książki, 2006.
4.Stopka, D. Słownik terminów literackich. Kraków: Wydawnictwo GREG,2004.Sonet.
5. Zawadzki, A. Epoki literackie. Bielsko-Biała: „ Wydawnictwo PARK Sp. z o.o.”, 2007.
Polecam http://ezoplaneta.pl

Temat: Semantyka w języku polskim. Omów zjawisko na wybranych przykładach.

Temat: Semantyka w języku polskim. Omów zjawisko na wybranych przykładach.
Jako najbardziej bliską mi odpowiedź na pytanie, czym jest język, uznam tę wskazującą na jego właściwości komunikacyjne. Bezpośrednio bowiem doświadczamy mowy jako narzędzia porozumiewania się. Praktyczna strona mowy i jej związki z naszym funkcjonowaniem w świecie znajdują odbicie w samej jej budowie. Posłuchajmy następujących słów: „(...) wróbel czy jaskółka to nazwy zarówno samca, jak i samicy (choć pierwszy wyraz jest rodzaju męskiego - ten wróbel, drugi żeńskiego - ta jaskółka). (...) Są to więc nazwy uogólnione - po prostu pleć tych ptaków niewiele interesuje społeczność mówiących. Odwrotnie, gdy chodzi np. o bydło, mamy nie tylko odrębne nazwy płci, jak krowa, buhaj czy też byk, wół, ale i młodych, jak cielę; także inne nazwy cieląt podrośniętych, np. jałówka. Te szczegóły okazały się na tyle ważne w społeczności zajmującej się hodowlą, że brak jest nazwy ogólnej, od nich abstrahującej. Całość jako gatunek ma u zoologów nazwę bydło domowe, ale i oni nie znają określenia na jeden (wyabstrahowany) egzemplarz tego gatunku (Polszczyzna piata nam figle).
Widzimy

Temat: Stylizacje gwarowe w literaturze różnych epok. Omów na wybranych przykładach.

 Prezentacja maturalna:

Temat: Stylizacje gwarowe w literaturze różnych epok. Omów na wybranych przykładach.
W czasach, kiedy dopiero kształtowało się państwo polskie, istniały tylko i wyłącznie polskie dialekty, bez jakiegoś ponadregionalnego wzorca polszczyzny. A bez takiego wzorca, czyli ogólnopolskiej lub też literackiej odmiany polszczyzny nie możemy mówić o dialektyzacji. Ta bowiem stanowi używanie w jakimś utworze napisanym polszczyzną ogólną elementów wymowy, odmiany, składni i wreszcie samych wyrazów pochodzących z gwarowych odmian języka polskiego. Wartość znaczeniowa takich składników utworu oparta jest na ich inności w stosunku do ogólnej polszczyzny, natomiast ich funkcja komunikacyjna najczęściej wiąże się z charakterystyką bohaterów i świata przedstawionego, ukazaniem stylizacyjnego kunsztu itp.